Opis
[…] Stosunkowo najlepiej znane są biologiczne aspekty śmierci i umierania. Każda śmierć ma swoją biologiczną przyczynę, na ogół odpowiednio zdiagnozowaną przez lekarza. Śmierć biologiczna odnosi się jednak tylko do śmierci ciała, a przecież umierający człowiek jest istotą myślącą, odczuwającą, funkcjonującą w określonych układach społecznych.
Ostatnie lata przyniosły znaczny wzrost zainteresowania pozabiologicznymi aspektami śmierci. Pojawiają się prace pisane przez psychologów, psychiatrów, socjologów, etyków – przedstawiające śmierć i procesy umierania w znacznie poszerzonej perspektywie. Także prace pisane przez lekarzy powoli przenoszą ciężar gatunkowy problemu z terenu medycyny klinicznej w kierunku psychologii, socjologii, medycyny, pielęgniarstwa. Problemy związane ze śmiercią stają się uznanym tematem badań naukowych nie tylko w dziedzinie biologii i medycyny, ale także na terenie nauk behavioralnych i społecznych.
Przedstawiona tu praca prezentuje takie właśnie podejście. Umieranie będzie nas interesować przede wszystkim jako proces, jako szereg zjawisk psychologicznych, społecznych i kulturowych, powiązanych ze sobą i mających wpływ na swój wzajemny przebieg. Nie będziemy się natomiast zajmować biologicznymi komponentami śmierci. […]
fragment z “Rozważań wstępnych”
